Предание за иконата од Света Гора која е во Струмица и чудото за струмичанецот кој беше нем а проговори по молитвите

Иконата Брзопослушничка за нас е како мајка. Понекогаш Бог се прави дека не ги слуша нашите молитви, но Пресвета Богородица секогаш одговара на нашата молитва преку Својата Икона Брзопослушница.

Неодамна беше еден таков случај. Една девојка падна во неволја и се здоби со сериозна повреда на главата.

Хирург во Солун кога само виде дека е повреден мозокот на девојката, откажа да оперира. Рече дека до утре таа нема да преживее.

Што да прави таткото на девојката, единствената ќерка?Тој се упати кон Света Гора…Дојде кај нас и со солзи застана пред чудотворната икона Брзопослушничка.

Сите браќа сочувствуваа со неговата тага и сиот храм се молеше за девојката.Изутрина, кога хирургот дојде да ја види дали почина девојката, таа го пресретна него седната на кревет и се смешкаше.

Колку чудеса сега твори иконата Брзопослушничка тешко е да се избројат. Едно време ние ги запишувавме сите исцеленија. Но тоа е невозможно да се направи. Всушност…Света Гора Атон е удел на Мајката Божја.
„Брзопослушничка’’ предание за иконата
 
Оригиналната икона „Брзопослушничка’’ се наоѓа во монастыре Дохиар на Атон. Според преданието на манастирот била напишана во времето на основачот на манастирот преподобного Неофита – Дохиарского игумена Од 1664 година иконата „Брзопослушничка’’ се наоѓа во нишата на надворешната страна на ѕидот пред влезот на манастирската трпеза.

Јеросхимонах Сергиј Веснин „Писма на светогорците’’.

Предание за иконата „Скоропослушница’’

Во сите дела на својата внатрешна и надворешна локација, Дохијар одговара на другите манастири и повеќето негови цркви еднакви со нивните уредувања и византиски форми. Во овој манастир особено значајна е чудотворната икона на Богородица, така наречена Брзопослушничка; таа стои во одделен параклис , тоа е мал храм, кој е изграден наспроти западната врата на соборниот храм. До времето на појавувањето на чудесата таа икона се оставала при братската трпеза; еве што се говори за неа во историјата на манастирот, издаден печат , но во 1843 година во Букурешт на грчки јазик.

„Пред братската трпеза на ѕидот од памти век е напишана иконата на Пресвета Богородица. Веродостојност отците принесуваа и претходно и ние сега така се однесуваме, согласно нивните мислења, за изобразување на таа икона во времето на Свети Неофит, основач на тој манастир. Според историско мерење на времето од  Свети Неофит дури до нас протече веќе не помалку од 840 години, затоа што Свети Неофит живеел во XI век.
Самото видување на оваа икона го оправдува кажувањето на светите отци , дека таа по своето потекло е толку далеку од нас и дека навистина е чудотворна. Нејзината боја иако е избледена, сепак не толку многу, колку што би можело да се очекува, според  длабоката старост на иконата. На некој начин можете да бидете сигурни дека Божествената Промисла ја сочувала целата света икона неповредена во текот на толку многу години, за да подоцна е извор на чудеса и исцеленија во слава на Бога. Првиот опит на чудотворната сила ја јави таа на трпезата на тој манастир на следниов начин.

Пред чудотворната икона беа порти низ кои што отците обично влегуваа во трпезаријата, а во меѓувреме трпезарот поради својата должност не само дневно, туку и ноќе понекогаш многукратно поминувал покрај таа икона со запалена свеќа. Така, еднаш во 1664 година на Божик, трпезарот по име Нил, по обичај пројде покрај иконата со запален факел и ги слушна од неа следните зборови:

–    Во иднина не се приближувај тука со запалена свеќа и не чади ја Мојата иконата.
Нил на почетокот се исплаши од човечкиот глас во ова невообичаено време и при тоа што тогаш никој немаше во трпезаријата, освен самиот него единствен;  сепак, ова тој го препиша како дело на некој од своите браќа, не обраќајќи внимание на зборовите, туку спокојно се оддалечи во својата ќелија и како и претходно продолжи да минува покрај иконата имајќи често во рацете запалена свеќа. После извесно време од тој ден кога прв пат го слушна гласот од иконата, Нил одново ги слушна следните зборови:
–    Монаху, недостоен за ова име! Уште долго ли така безгрижно и така бессрамно ќе ја чадиш Мојата икона?
И при тие зборови несреќниот трпезар ослепи. Тогаш само се присети кога прв пат го слушна гласот и искрено се исповеда за својот грев, признавајќи си дека е заслужен за таква казна поради својата невнимателност кон зборовите на Пресвета Дева Богородица. На таков начин, страдајќи од болка во очите при целосно губење на видот, Нил остана пред иконата до следниот ден; браќата го најдоа легнат на грб.

Тогаш тој раскажа што се случи со него и преплашени монасите благочестиво и со трепет паднаа пред чудотворната икона и ставија пред неа неугасливо кандило. Во меѓувреме го ставија на служба новоизбраниот  трпезар, за да тој секоја вечер би загорувал темјан пред светата икона и би кадел пред неа. А Нил од своја страна не се осмели да излезе од својата ќелија пред  да добие прошка за своето прегрешение и исцеление од слепилото што му се случи.
Дење и ноќе тој се молеше и плачеше пред ликот на Божествената Марија, Мајката на нашиот Господ, со солзи на искрено покајание просел за себе простување поради невнимателноста кон Нејзиниот глас и исцеление, а Таа, како Милостива Преставничка на покајниците , не го презри молењето на слепиот. Еден ден, кога тој се молеше и плачеше пред светата икона, одеднаш го слушна следниов глас:

– Нил! Твојата молитва е услишана, простено ти е, видот одново ти е даден на твоите очи. Кога ќе ја добиеш ти оваа милост од Мене, извести ги браќата дека Јас сум нивниот покров, промисла и заштита на нивниот манастир, посветен на Архангелите. Нека секој се обраќа кон Мене во потреба и Јас нема да оставам никого: на сите ќе ви бидам претставничка и молитвите на сите ќе ви бидат исполнети од Синот и Бог Мој поради Моето застапништво пред Него, така што од сега ќе се именува Мојата икона Брзопослушничка (Горуоитгтрсоод), затоа што брзо на сите кои ќе пристапат кон неа, ќе им биде дадена милост и исполнување на барањето за прошка;

Веднаш после овие зборови, Нил прогледа. Овој чудесен настан бргу се разчу по Света Гора и монасите одтогаш почнаа да се собираат и се собираат и сега во тој манастир на поклонение на чудотворната икона на Богородица и за испросување од Неа секое добро. Во меѓувреме, по заеднички совет, браќата тогаш го заклучија преминот во трпезаријата и великолепно украсувајќи ја светата икона, од десната нејзина страна изградија прекарсен храм во име на Пресвета Богородица Брзопослушничка.

Заедно избраа и сеуште избираат еден од јеромонасите наречен прозмонар (грч. постојан молитвеник), постојан во служба, кој е повеќе од другите отци побожен и опитен, со тоа да престојува таму во служба на оваа чудотворна икона, секој ден принесувајќи умилни песни пред неа. Вечерта во среда и петок по завршувањето на Вечерната тој постојано го твори вообичаеното благословие во внатрешноста на великиот и главен свет храм, со величание после тоа излегуваат сите отци и браќа со раководителот на манастирот кон светата икона и пеат пред неа умилен канон параклис (грч. утешение)- молебен канон посветен на Богородица, со молитва за сите православни христијани и за мир на целиот свет.
По завршувањето на канонот, отците со стравопочит се поклонуваат на чудотворната икона и со љубов се приклонуваат  кон неа. Обврската на овие прозмонари исто така е и да ја надгледува чистотата на овој свет храм на Пресвета Богородица, каде секоја недела два пати се извршува Божествена Литургија и внимателно набљудува за незгаснувањето на кандилата кои висат пред светата икона на чудотворната Брзопослушничка. Пред неа има дваесет неугасливи кандила и тие се приложени од некои христијани во спомен на чудо-творност, кои биле, или претходно се удостоени, или сега се удостојуваат со здобивање на благодатта Божја и застапништвото на Царицата Небесна, Брзопослушничка на оние кои се молат за нас.’’ Таква е историјата на Дохијарската Богородична икона!.
Самата икона икона „Брзопослушничка’’ напишана е на ѕид. Тоа е фреска! Но, постои нејзина чудотворна копија која ја изнесуваат на крсна поворка.

Игумен Григориј ја изнесува иконата…

Чудо што му се случило на Македонец на Света Гора 14/12/2016

Според страницата „Aγιορειτικες μνημες“ („Светогорски сеќавања“), чудото се случило на почетокот од овој месец во свештениот манастир Дохијар на Света Гора. Чудото го објавил еден монах кој присуствувал на настанот, а за него говорел и на едно предавање во Солун. Имено, во манастирот Дохијар се наоѓа чудотворната икона на Мајката Божја наречена Горгоепикоос (Скоропослушница). Секој ден, преподобниот старец Григориј заедно со братството го чита Молебниот канон кон Пресвета Богородица токму пред оваа икона, и притоа се читаат стотици имиња на живи и упокоени христијани, со цел Мајката Божја да ги услиши што поскоро молитвите на верните.

Според објавеното сведоштво, во манастирот, покрај братството, на поклонение било дојдено и 18-годишно момче од Струмица кое било немо. Тоа било дојдено со некој роднина од Солун, кој му раскажувал за манастирот и за чудотворната икона на Мајката Божја. Штом пристигнале во манастирот, и застанале пред чудотворната икона, момчето, кое никогаш во животот немало изговорено ниту еден збор, започнало нејасно да зборува на македонски јазик: „Мајко Пресвета, подари ми здравје!“ Во тој момент, сите запознаени со случајот на младичот биле изненадени. Молебенот продолжил, и веднаш штом молитвата завршила, момчето се обратило кон сите присутни, кои заедно со него се молеле: „Ви благодарам, веќе се чувствувам многу добро.“ Ова е уште еден чудесен доказ за љубовта и силата на застапништвото на Пресвета Богородица, но и моќта на чудотворната икона која како утеха ни е дадена во овој свет. Му благодариме на Бога за сѐ што прави за нас, и за Пресветата Богродица што ни ја дарува, која не нѐ заборава кога ние неа ја забораваме.

Подготви: С.А за novost2017.wordpress.com