БизнисИзбор на уредникотТоп

Драги мои работодавци, добредојдовте во капитализмот! Еве зошто не можете да најдете сезонски работници

Којзнае колку години по ред читаме за работодавци кои се жалат дека не можат да најдат сезонски работници за 600, 800, 1000 евра. После еден куп години кога слушнавме: „Ако не сакаш, некој друг ќе сака!“ и „Ќе добиеш регрес, но потоа ќе ми вратиш!“, па дури и „Jас сум тој што одлучува овде!“, наеднаш дојдовме до:

„Нема работници!

„Никој не сака да работи!

„Нудам 800 евра и каучот на покојната баба во гаражата, а никој не сака да одговори.

На сите такви работодавци кои пропуштија некои основи од лекцијата за капитализмот, како што е „слободен пазар на труд“, во следните неколку параграфи нудиме фантастично светско знаење кое ќе го расветли целото значење на работните односи во современиот капитализам.

1. По дефиниција, работник е ангажиран работник. Тоа значи дека тој го дава своето време и својата работа за пари, пари, пари, парички – што сакате. Тој не работи за „нашиот колектив“, не работи за „наш заеднички успех“, не работи за вашите коли, кули, дворци и деловни визии – работи за пари со кои има некакви планови за свој, купи колбаси, реновира стан или оди на туристичко патување со семејството. Затоа, заборавете да привлекувате работници со корпоративни срања како „ние работиме за нашата компанија и нашиот успех“. Ова се случува во Америка, каде што работникот, ако е доволно важен за компанијата, добива удел во компанијата и процент од профитот, што овде не е случај – вашата компанија е ваш проблем. Работникот работи само за пари и ништо друго не го интересира.

2. Иако работникот работи за пари, ќе цени некои знаци на хуманост – од ако видите човек со главоболка, го праќате да се одмори, до ако му испратите честитка на Божиќ, ако ви е сезона. Или уште подобро, картичка со ваучер од 20-30 евра, заедно со желбата да се купи нешто за семејството. Во таков случај работникот нема да ви побегне доколку некој друг му понуди неколку проценти повеќе.

Каде се вашите сезони од минатата година?

3. Нема годишни времиња! Како прво, каде се вашите сезони од минатата година? Најдобар работник е оној што веќе го имате – па ако тимот што работеше за вас минатата година не помисли да работи повторно, проблемот е најмногу во вас, а не кај работниците.

4. Каде се работниците? Па, драги мои работодавци, Хрватска е членка на Европската Унија, што значи дека работникот може да бара работа секаде, без никакви работни дозволи, лиценци итн. Точно, во некои професии тоа е проблем поради јазичната бариера, не е многу лесно да се биде наставник или правник во Германија или Холандија дури и со напредно ниво на странски јазик.

Но, никој нема да ги обвинува келнерите ако зборуваат со акцент, готвачите и онака имаат свој стилизиран француски, а говорниот англиски ќе биде доволно во кујната, секој ќе пцуе на својот јазик и онака, а помошниот персонал не ни мора да знае странски јазик. Значи, ако Австриецот понуди повеќе од вас – работникот ќе оди на работа во Австрија. Тоа што поради даноци и други работи не можете да понудите плата ни половина од таа во Австрија, тоа не е проблем на работниците, разговарајте со вашиот парламентарец за тоа, на крајот на краиштата, имавме четврт век да се прилагодиме. заедничкиот пазар.

Работниците се луѓе, а не роботи

5. Блиску сум! Хвар. Макарска. Каде се моите Словени? Драги мои, авиосообраќајот е либерализиран во Европа од крајот на минатиот век, а ако навреме ги купите билетите (а однапред се договори сезонската работа), некој од Осиек или Ѓаково ќе дојде во Италија, Франција и Малта за сезоната побрзо, полесна и поевтина, но до Хвар. И кога веќе сте на вашето работно место, фактот дека сте на 500 или 1500 километри од дома не е баш важен.

6. Работниците се луѓе, а не роботи. Иако е разбирливо дека летото има многу прекувремени часови, еден ден во неделата треба да оставите слободен – да спиете, да се одморите, да ги средите мислите, да ги пеете и испеглате алиштата и сами да седнете на кафе. Дека еден слободен ден е и библиски и законски – и има причина зошто е таму. Ако не го почитуваш, ако не го почитуваш тој еден неработен ден во неделата за секој работник, зошто работниците да те почитуваат и воопшто да доаѓаат кај тебе?

7. Сезонски работници се бараат на крајот на годината, не една недела пред почетокот на сезоната – за среќа веќе некако ни недостига работна сила, има избор на работа, не секогаш добро платена, но има малку работа а квалитетните работници ја договараат својата сезона со месеци однапред.

8. Сезонскиот вработен мора да заработува цела година. Така, тој е подготвен да работи напорно и напорно во текот на сезоната за да работи помалку за неколку месеци кога нема сезона. Луѓето кои се занимаваат со угостителство обично работат за сезоната, па повремено земаат нешто за време на вонсезоната, на пример, работат за време на викендите во свадбени сали, скокаат кога ресторанот слави Нова година и на тој начин го дополнуваат годишниот буџет. .

Но, и таков модел има време за мирување – да речеме во сезоната на постот, кај нас ништо од, како што се вели сега, не се случува ништо. Како што вие како работодавец имате своја пресметка, така и работникот има таква, а тоа отприлика значи дека сезоната трае од Велигден или Први мај до крајот на октомври, само така може работникот да заработи цела година. . Ако барате некого два летни месеци, да, ќе добиете студент кој ќе се труди, но не сметајте дека знае да готви ручек за 20 луѓе, послужете риба или препорачајте нешто од винската листа. Ќе се снаоѓа одлично во некој бар на плажа, но не е професионалец.

Престанете да бидете патетични на социјалните мрежи

9. Луѓето мора да спијат некаде, нема да верувате, а сместувањето на море е толку скапо во лето што не вреди некој да дојде на работа ако не сте му организирале сместување. А сместувањето значи соодветна и уредна соба, кревет, гардеробер и максимум две лица во собата, а по можност соло соба за секој работник – луѓето имаат различни навики за спиење, особено ако лежат уморни. Тоа што сместувањето на работниците ви ги намалува плановите во однос на бројот на станови и гости не е проблем за работниците, особено што австрискиот, германскиот или шведскиот работодавач редовно му нуди сместување на работникот. Во најголем дел, заборавете на локалните работници – ако ги има, тие имаат сопствен бизнис, па и онака нема да работат за вас. И да, пренаменета барака со кауч на покојна баба не се брои како сместување.

10. Престанете да бидете патетични на социјалните мрежи со записи: „Нудам 800 евра и никој не ми одговара!“. Општеството во кое живееме се нарекува капитализам и се заснова на преговарање, а не на желби. Ако немаш работник за 800 евра понуди 1000, ако нема за 1000 понуди 1200 и ќе се најде некој. На крајот на краиштата, истото важи и за земјата која се жали дека нема доволно медицински сестри – нема затоа што некој друг нуди повеќе.

Како што рековме, ние сме на заедничкиот пазар на Европската Унија, работникот може да избере каде да работи во 27 земји и со неколку милиони работодавци, а зошто да ве избере вас? А сега, што е со твоите 800 евра – за да ја решиш таа мистерија, летото ќе заработиш повеќе со возење такси на една од платформите, а поудобно е да возиш климатизирана кола отколку да носиш очила низ тераса на плус 35 степени. Едноставни работи денес има насекаде, па ако може некој работник да заработи 600 евра дома, нема да ви дојде за 800 евра.

11. Патетични се и изјавите: „Келнерите бараат повеќе отколку наставниците!“ На пазарот секој може и има право да бара колку сака, а дали ќе се исполни тоа е прашање на пазарот на труд. И мојот мајстор за климатизери бара повеќе за половина час отколку што заработувам за два часа како универзитетски професор, но тоа е негово право, со што можам да се согласам или не – и да, тоа е и капитализам.

Никој не го интересира приказната „Не можам толку да платам работник!“

12. Понатаму, никого не го интересира приказната „Не можам толку да ги платам работниците!“, приспособете го бизнис планот на цената на трудот или работата сам. Или лобирајте кај политичарите да ги намалат даноците на трудот. Што мислите, зошто во Франција, Австрија, Германија, Малта, каде и да посакате – малите семејни хотели и ресторани се првенствено семејни бизниси? Па, токму затоа што работниците чинат пари. Шефот прв пристигнува, а последен заминува.

Веднаш помислувам на мал италијански ресторан во Валета – газдата работи (цел ден!), семејството работи и некои дополнителни работници, само така можам да управувам со бизнисот. Да, може да се каже дека кај нас придонесите за плата се големи и дека има огромна разлика помеѓу бруто и нето, но пак зборувајте за тоа со вашиот пратеник, работникот не го интересира премногу таа приказна.

13. Во реалниот капитализам, можете да заработите пристојно од мал приватен бизнис, но навистина нема да заработите пари за вили и премиум автомобили – ако беше така, тогаш Хилтон, Мекдоналдс или KFC никогаш немаше да станат големи синџири, би отвориле единствен објект и добро би живееле од него.

14. Навистина можете да се фокусирате на увезена работна сила, но доколку имате ресторан или хотел во Истра, се очекува персоналот кој работи со гостите да знае италијански, барем малку германски, да разбира словенечки и секако да зборува хрватски. Без него нема да пружат соодветна услуга, ниту ќе можат да го препознаат моментот кога треба да го понудат тоа архивско шише на добро друштво, кое ќе ви заработи повеќе од целата вечера.

Увезената работна сила е добредојдена, нема доволно, а ние Хрватите со ваква дијаспора сме веројатно последните луѓе во светот кои треба да се жалат на увозот на работна сила. Но, немојте да мислите дека странците, особено од далечните земји, ќе ги заменат локалното население насекаде, бидејќи тие не го знаат доволно јазикот или работата. Па, да, а бидејќи сме во Шенген, тој келнер кој знае италијански, малку германски, разбира и словенечки, може правилно да избере дали сака да работи во Истра, словенечкиот брег, Италија, на југот на Австрија – па погледнете како му плаќаат таму. Убавината на слободата на движење без гранични контроли.

Драги мои работодавци, добредојдовте во капитализмот!

15 Договорот меѓу работникот и работодавачот е едноставен – работа за пари. Но, покрај добрите работодавци и добри работници, има и копилиња од двете страни, па ако најдете квалитетен вработен, а исто така е обратно, вработени во квалитетен работодавец, тогаш соработувајте со меѓусебно разбирање и задоволство за да го постигнете целта е да се направи добар бизнис и да се заработи добро.

Накратко, драги мои работодавци, добредојдовте во капитализмот! Добредојдовте на место каде што нема само пазар на стоки, туку и пазар на труд и каде што преговарате со работниците, а не ги уценувате.

Индекс.хр

Поврзани вести

Back to top button