Шеќерот e еден од најголемите непријатели на здравјето

Внесувањето преголемо количество шеќер во организмот е поголема закана за метаболизмот и здравјето отколку што досега се веруваше, покажа едно неодамнешно истражување чии резултати се објавени во стручното списание Obesity.

Намалување количеството шеќер во исхраната во текот на само девет дена значително го подобрило здравјето на група млади кои учествувале во истражувањето коешто го спровел педијатар ендокринологот Роберт Лустиг од детската болница „CSF Benioff“ во Сан Франциско.

На група од 43 дебелки деца и тинејџери на возраст од 9 до 18 години кои во споменатата клиника се лекувале од последиците на прекумерна телесна тежина, како на пример висок крвен притисока или зголемен холестерол, во текот на девет дена количеството на шеќерот во исхраната им било намалено и замената со продукти богати со скроб. Секојдневно консумирале исто количество калории како и вообичаено, шеќерот во храната бил намален од 28 на 10 отсто, а фруктозата, која се смета особено проблематично, била намалена од 12 на 4 отсто од вкупните калории. Било дозволено консумирање овошје, а зашеќерената храна била замената со храна која содржи скроб, со печива, житарки и со тесто.

По девет дена лекарите утврдиле дека метаболичкото здравје се поправило во сите сегменти, се намалиле крвниот притисок и „лошиот“ холестерол и триглицеридите, нивото на инсулинот во крвта било намалено за третина, а функционирањето на црниот дроб било подобрено.

„Калориите од шеќерот се најлошите, бидејќи во црниот дроб се претвораат во маснотија, резултираат со отпорноста на инсулин и доведуваат во опасност од развој на дијабетес, срцеви и болести на црниот дроб“, пишува др Лустиг, појаснувајќи дека големото количество шеќер не претставува опаснсота за организмот поради калориите, туку поради напорот кој метаболизмот го вложува за да го преработи.

И покрај резултатите од ова истражување, многу од колегите на др Лустиг му префрлаат на премалиот примерок испитаници на којшто тоа е спроведено. Професорот по нутриционизам на лондонскиот King’s College, Том Сандерс, смета дека оваа студија треба да се земе со извесна доза на скепса, бидејќи немало споредбена група пациенти кои би продолжиле со земањето зашеќерена храна.

Меѓутоа, др Лустиг и неговите колеги се надеваат дека ќе ја прошират студијата за да се утврди дали се случуваат промени на подобро, како резултат на елиминирањето на големо количество во исхраната, кои имаат долгорочен ефект.