Ребека: Копнеев Маркијан да ми каже мамо, бевме во манастирот Свети Василије Острошки и на враќање ми кажа мама

Децата од здружението на граѓани за лица со дисфункции, хендикеп, ретки болести и посебни потреби „Дајте ни крилја“, чиј претседател е поп-пејачката Ребека Јанковска-Ристески од вчера почнаа со музикотерапија. Музичката вежбалница на музичкото училиште „Пијанофорте“ ќе организира терапија со музички сесии еднаш во неделата, во две групи, во кои ќе бидат од три до пет деца. Ребека ни раскажа дека борбата со болеста на нејзиниот син Маркијан, туберна склероза, кој прозборел токму со музика, и е инспирација за овој чекор.

„Долго време размислував, од основањето на „Дајте ни крилја“ со мојата Јасна, потпретседател на здружението и претседател на Ресурсен центар на родители, разговаравме за музикотерапија. Сакавме да направиме обид и да започнеме со оваа активност. И некако се имавме поважни обврски и активности. Борба за лекови, пливање, донации, реновирања, настани, семинари, конференции, едукации. И еве, со нашите пријатели од „Пијано Форте“ конечно се договоривме. Со децата ќе работи др. Тереза Крцоска, музичар и педагог, која има посетувано предавања и курсеви за работа со чувствителната група на граѓани и предавала музика и танц на деца и возрасни со аутистичен спектар, дислексија, церебрална парализа и Даунов синдром“, вели Ребека.

Според неа, музиката е мелем кој лекува и на многу деца им помогнала во поттикнување на говорот. Меѓу нив е и нејзиниот син, Маркијан.

Копнеев Маркијан да ми каже мамо. Еден ден ми се јави еден доктор по квантна медицина, и ми предложи да влеземе во една руска студија за нова метода на лекување со звук и со музика. Јас постојано му пеев и му пуштав музика. Почнав да му се обраќам со пеење и со обични предлози од типот: „Ајде да одиме надвор“, или: „Сега ќе јадеме“ ги отпејував. Пред да наполни четири години бевме и во манастирот Свети Василије Острошки во Црна Гора. На враќање во автомобил, за прв пат кажа ДА. Потврдно одговори на прашање и рече мама, раскажува Ребека.

„Маркијан прозборе кога имаше девет месеци. Првите зборови беа: баба, тата,не,дај и дај цице, хахаха. Но на 9 месечна возраст започна секој ден да добива епилептични напади. Инаку, од 5 до 10 напади дневно. Потоа на 20 месеци ја прими ММР вакцината и оние малку зборови кои ги знаеше наеднаш престана да ги кажува, почна тешко да оди и понекогаш лазеше. Епилептичните напади зачестија и понекогаш имаше и по стотина на ден. Кога направи три години, веќе бевме во очај. Маркијан немаше говор. Почнавме да се обидуваме на најразлични начини.

Се обративме во центарот за слух и говор, но ни рекоа дека е мал и дека со логопедски вежби не започнуваат пред четвртата година, што беше шок за нас. Сите препораки од невролозите,педијатрите во светските центри каде што често престојувавме и правевме испитувања беа да се започне со рана интервенција и терапија. Пробyвавме и со алтернативни методи и верувавме дека, како што ќе престане епилепсијата така ќе започне и говорот.

Епилептичните напади престанаа откако се случија многу необични нешта и под многу невообичаен сплет на настани, но Маркијан никако не почна да зборува. Копнеев да каже мамо и се прашував дали воопшто тоа ќе го доживеам некогаш“, ја сподели својата приказна за Женски магазин, Ребека. Иако лекарите биле скептични, неа надежта никогаш не ја напуштила“ додава Ребека за  „Женски магазин“.