ВИДЕО: Некрунисаниот „витез“ на подземјето, ги предвиде војните во СФРЈ

Џорџе Божовиќ Гишка, кој во деведесетите, жестоките момци го нарекувале „Див за Вождовци“, во 1990 година на погребот на Радован Лагунџина Жапац, одржа говор кој тогаш никој не го сфатил, а кој предвиде граѓански војни во поранешна Југославија.

Гишка неколку пати беше тешко ранет, и зад себе имаше 11 години робија, но пред војната, со своите совети се обиде да ги смири вжештените страсти меѓу младите криминалци. Затоа на гробот на Жапац, кој беше убиен во 19-та година од животот, се обрати токму на младите.
Апелираше да не се лее крв без причина, да не се убива за збор или поради поглед, најави дека ќе дојде време кога секој ќе докаже и покаже храброст кога ќе биде приморан да ја брани својата татковина, мајка и сестра на военото поле.

„Ви се колнам вас млада генерацијо, ви се колнам топло и племенито да се смирите наместо да војувате, да не го вадите оружјето, да не пролевате српска крв, тешки времиња не чекаат. Србија е таа несреќничка која наскоро ќе ја браниме по рововите. Ќе ја браниме во бункери. Ќе се извалкаме во крв и слава, иако тоа и не го сакаме. Немојте да пролевате ваша крв меѓу вас, ве преколнувам да не носите оружје, да не се убивате, затоа што тоа е грев“, изјави Гишка пред собраните.

Повеќе од половина од присутните не верувале во тоа што го говори, ниту можеле да насетат дека ќе се случи тоа што Гишка со сигурност го предвиде. Набрзо потоа, реши да оди на военото поле затоа што сакаше да го убие Белград како криминалците.

„Не сакам да ме убијат овде, ќе пишуваат весниците дека убиле криминалец, одам да загинам во борба за својот народ, вели тој. Така и беше. Пред заминувањето на военото поле, се поклони пред споменикот Бранислав Матиќ и замоли, ако загине, првите шест месеци да биде погребан токму на гробот на својот пријател.

Загина кога влезе во длабочината на хрватската територија, во местото Госпиќ, со кој гардата била сместена некое време.

Официјалната верзија вели: „Напуштен од три тенка тогашната ЈНА која, наместо да му ја чуваат отстапницата, до денеска нејасни причини, едноставно се повлекоа.

Гишка, тој 15 септември 1991 година, ден пред 36 роденден, повеќе пати го напушти засолништето повикувајќи помош. Кога последен пат се најде на бришан простор, погоден со три куршуми, од грб“.
Војните не биле единствено пророштво на Гишка. Ден пред смртта ја повикал мајка му и и рекол
„Немој да плачеш ако загинам“. Истиот ден во нејзиниот стан во Белград дојде еден човек кој и соопштил дека синот повеќе нема да го види жив.