Мартовски погром на Србите во Косово (ВИДЕО)

Пред меѓународната воена и цивилна мисија на Косово и Метохија, олицетворена во КФОР и УНМИК, се случи невиден терор врз Србите и нивниот прогон. Во тоа време на Косово и Метохија имаше 38.000 војници на КФОР од 39 земји, како и 8.000 полицајци на ОН од 52 земји. И покрај тоа, нечуеното насилство на Албанците врз Србите се случи пред очите на целиот свет.

Последиците од мартовските насилства никогаш не се санирани, а најтрагично е што оттогаш некои места го загубија своето српско население, а ниту пет отсто од протераните Срби не се вратија на своите места.

Палење српски куќи

Се започна со сензационалистички, тенденциозни и невистинити извештаи на албанските, прво електронските, а потоа и печатените медиуми (подоцна осудени од ОБСЕ) за давењето на две албански момчиња на 16 март во реката Ибар, кај селото Чабра во Зубин Поток. општина во северозападно Косово.и Метохија.

Оркестриран прогон
Без никакви факти и аргументи за тоа, приштинските медиуми ги прогласија Србите за виновни. Сензационалистичкото и лажно известување на албанските медиуми дека Србите ги натерале момчињата Албанци да скокнат во Ибар и да ги дават, ги натера Албанците физички да ги нападнат Србите, српскиот имот и српските цркви и манастири во сите делови на Косово и Метохија.

Ескалацијата, веднаш штом се докажа од меѓународните претставници, планирано и мотивирано насилство, прво почна во Косовска Митровица, а потоа во Чаглавица кај Приштина, Призрен, Пеќ, Ѓаковица, Обилиќ, Подујева, Гњилане, Свињар и речиси сите места јужно од Ибар. каде што живееле Срби.

КФОР и Умник имаа „подготвен“ одговор, дека се изненадени од ваквото масовно и брутално насилство на Албанците врз Србите и дека тоа е причината за нивната неадекватна и ненавремена реакција?! Полицијата на УНМИК и КФОР подоцна објавија дека 60.000 Албанци учествувале во албанските насилства врз Србите на 17, 18 и 19 март.

Беше забележано дека 4.012 Срби биле протерани од шест градови и девет села во тоа време. Повеќе од 550 Срби се протерани од Обилиќ, повеќе од 100 од Приштина, 60 од Призрен, 300 од Гњилане, 200 од Косово Поле, 200 стари Србинки се протерани од Ѓаковица, а последните петнаесет Срби се протерани од јужниот дел на Косовска. Митровица… Селата Слатина кај Вучитри и Свињара кај Косовска Митровица, со повеќе од 160 домаќинства, беа уништени пред очите на КФОР и полицијата на ОН, бидејќи сите Срби освен еден беа протерани од нив. Веднаш по ескалацијата, КФОР им соопштил на Србите во Свињар дека не е во можност да ги заштити, па српскиот дел на Митровица и Звечан биле евакуирани со нивните возила.

Пет старици Србинки беа евакуирани од парохискиот дом на црквата Свети Никола во Ѓаковица, а калуѓерките од манастирот Девич кај Србица беа евакуирани со француски хеликоптер на КФОР пред нападот на повеќе од 2.000 албански насилници.

Германскиот КФОР со евакуација на оклопни и борбени транспортери, бегајќи покрај реката Призренска Бистрица, ги спаси монасите од манастирот Свети Архангели, кои беа целосно изгорени.

Во српското село Бело Поље во близина на Пеќ, околу 40 српски повратници биле заштитени во парохискиот дом бидејќи стотици Албанци ги нападнале. Запалени се веќе реновирани куќи. Кога на вториот ден од насилството, на 18 март, Албанците буквално тргнаа да ги запалат во парохискиот дом, Американка од полицијата на ОН пукаше со пиштол во воздух и ги предупреди да не им приоѓаат на преплашените Срби во домот. Но, тој истрел во воздух не ги спречи насилниците, туку тие се движеа повеќе кон домот. Американка од полицијата на ОН потоа пукала во водачот на бесната маса – Албанец, кој паднал и бил смртно ранет. Дури тогаш насилниците застанаа, а потоа италијанскиот КФОР со оклопни возила, под дожд од камења ги евакуираше српските повратници од селото.

Не сакајќи да се стават во улогата за која дојдоа на Косово и Метохија, КФОР и полицијата на УНМИК дури ги советуваа Србите да ги напуштат своите домови – јасно ставајќи до знаење дека нема да бидат заштитени. Голиот српски народ немаше избор, но под закана на разбеснетите албански маси мораше да бега и насилно да се пресели.

КФОР и УНМИК тогаш објавија дека за насилствата во март се обвинети 242 лица, главно Албанци, а 157 од нив се обвинети пред судии за прекршоци. 350 албански извршители на етнички мотивираното насилство врз Србите во март беа уапсени, но мал дел беа осудени и изведени пред лицето на правдата. Како и многупати досега, организаторите останаа надвор од дофатот на законот.

Данските сили на НАТО
Повеќе од 954 лица беа повредени во мартовските етничко насилство на Албанците врз Србите, вклучително и повеќе од 40 членови на КФОР, 65 припадници на меѓународната полиција на УНМИК и 58 припадници на косовската полициска служба.

Западот молчеше
Албанците уништија 72 возила на УНМИК. Убиени се вкупно 28 лица. Албанците убија десет Срби, а уште 18 Албанци беа убиени (најмногу од снајперисти на КФОР, кои пукаа во оние Албанци кои јавно носеа и користеа огнено оружје).

Според официјалните податоци на ОБСЕ, 935 претежно српски згради биле уништени и оштетени низ Косово и Метохија, вклучувајќи десет училишта, пошти и здравствени домови.