Германска активистка од турско потекло: Европа ги одгледува своите гробокопачи

Во многу муслимански семејства во Германија растат деца кои ги следат исклучиво правилата на верската заедница, а не на правната држава и модерното општество. На тоа предупредува активистката од турско потекло Сејран Атеш – адвокатка, писателка и активистка од турско-курдско потекло. Таа пристигнала со своите родители во Германија во 1971, кога била 8-годишна.

Во серија на статии и интервјуа таа остро го критикува самозатварањето на муслиманите во “паралелни општества”, но во исто време ги  бара  причините за него, така и начините да се избегне опасноста од радикалниот исламизам. Поради своите критички ставови кон исламот Атеш од 10 години се наоѓа под посебна полициска заштита во Германија. Доста пред кризата со бегалците и напредувањето на исламскиот тероризам во Европа таа предупредува: “Таму каде што служи единствено за одграничување, религијата всушност се противи на демократијата.

Таму каде што сака казни, религијата  се осврнува  на војна против просветителството и против оние слободи, од кои уживаат во Германија сите цркви и деноминации. Нивните вистини не се имуни на критиката. Од таква критика се навредуваат само фундаменталистите “. Во неколку берлински соседството има цели улици, каде што луѓето живеат во затворени културни заедници, вели сега Сејран Атеш во интервју за “Берлинер цајтунг”. “Турците и Арапите таму обично немаат никаков контакт со германските соседи. Ова се должи на фактот дека тие не ги прифаќаат нормите на германското општество во кое живеат “, објаснува Атеш. Во берлинскиот кварт Нојклојн каде живее голема муслиманска заедница, Евреите веќе не смеат да бидат прикажани со кипа на главата, а хомосексуалците и лезбејките избегнуваат да се бакнуваат по улицата, тврди Сејран Атеш во “Ди Цајт”. Според активистка, доста мажи-муслимани од Нојклојн веќе имаат неколку “домаќинки”. Со првата се склучува граѓански брак, а следните се регистрираат како “самохрани мајки”. “Во арапските земји само богатите мажи можат да си дозволат неколку жени, бидејќи според Куранот се должни да им обезбедат материјално благосостојба. Во Германија сепак многоженството се финансира од даночните обврзници “, констатира Атеш, мислејќи  на социјалната помош за самохрани мајки.

Таа потсетува дека во многу муслимански семејства во денешна Германија расте синови и ќерки кои го следат исклучиво правилата на патријархалното семејство и на верската заедница – а не на правната држава и модерното германско општество.  А се  појави ли двоумење, изборот обично е во корист на Куранот, а црвената нишка е шериатот.

Атеш тврди дека сето тоа како на дланка се гледа во училиштата, каде што денес веќе се секојдневие споровите околу учеството на девојките во часовите по пливање и по биологија или пак на училишните излети. “Германските училишта се почитуваат барањата на верските родители-муслимани, кои покрај сето настапуваат  и  со соодветните” правни мислења “, подготвени од муслимански духовници. Веќе дури четиригодишни девојчиња носат шамии во градинка. ”

Во цела Европа поделбата меѓу половите е дел од концептот на паралелните муслимански општества.

Според активистка, проблемот се омаловажува со образложение дека тоа биле единечни случаи, а повеќето муслимани едноставно не сакале девојките од најрана возраст да се сексуализират. “Всушност во цела Европа поделбата меѓу половите е дел од концептот на паралелните муслимански општества. Таму најмногу сериозно се разгледува дали една муслиманка може да оди на возачки курсеви со маж-инструктор и дали жените имаат право да се поздравуваат  со мажи.

Во училишните столчиња  храната треба да биде “халал”, а дури само фактот дека во менито има  свинско месо, предизвикува негодување кај угледните, побожни родители. Веќе едвај не  е задолжително да има молитвени простории за ученици-муслимани. Божиќната декорација станува помалку, затоа пак муслиманските пости треба да се почитуваат “, посочува Сејран Атеш. Во интервју за “Зјудвест Пресе” по повод инцидентите  во Келн активистка вели: “Овие луѓе не го  почитуваат нашето општество. На грбот го доживуваат како учителка, така и како полицајка. Овие мажи живеат со една идеја за поделба на улогите и за поделба меѓу половите, која за нас е неприфатлива. Тие се изградиле сопствено општество “. Атеш прецизира дека, сепак, овој факт се должи вклучувајќи и на изолацијата во која се сместени. Но важна е и задната страна на медаљата , малцинствата не смеат да добиваат привилегии по линија на погрешно разбрана политичка коректност.

Пред “Берлинер цајтунг” Атеш вели: “Кога уште во 1990-тите години се обрна внимание на овој проблем, револтот беше огромнен. Бидејќи политички-коректно расудуваат луѓе мислат на тој начин од почетокот време: тие веруваат дека малцинството заслужува охрабрување. Но кога присвојувам на едно малцинство поголема тежина, јас воопшто не го кријам . Давајќи му поголема тежина, ние ги затвораме очите пред антидемократските ставови внатре во ова општество “. Во суровите си проценки турско-курдската активистка стигнува до еден вознемирувачки заклучок: “Еве како во името на верската слобода Европа  ги одгледува своите гробокопачи”.

Атеш ги гледа  исламистите, од кои, според неа, се плашат и повеќето муслимани. Тоа е  мнозинство муслимани што спонтано создаваат паралелните општества, за да си обезбеди некаков атмосфера внатре во една странска култура. “Затоа паралелните општества не се задолжително некакво зло. Тие стануваат проблем само тогаш кога негуваат омраза и теророт. А едно либерално општество кое прифаќа мигранти, е должно да бара од сите граѓани верност кон законите “, повикува Атеш.